ابراهیم بن حسین . [ اِ م ِ ن ِ ح ُ س َ ] (اِخ ) ملقب به ظهیرالدین همدانی . فیلسوفی ادیب و جامع فنون مختلف بوده است . وفات 1026 هَ .ق . در زمان شاه عباس صفوی میزیسته و محمدتقی مجلسی از او روایت کند. و با شیخ بهائی آمیزش داشته و حاشیه ای بر کتاب شفای ابوعلی نوشته است . (روضات ).
کاربر عزیز نسخه جدید واژه‌یاب در دسترس است. در تاریخ ۳۰ اردیبهشت فعالیت این نسخه از سایت متوقف خواهد شد و نسخه جدید جایگزین می‌گردد. اگر از دفترواژه استفاده می‌کردید لازم است از آن بکاپ تهیه فرمایید چرا که این مورد به نسخه جدید منتقل نخواهد شد.
خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی می‌کنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
واژه پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشته‌شده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جست‌وجو را در فرهنگ‌های دیگر انجام دهید.